نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مواد شیمیایی سمی اضافه شده به مواد پلاستیکی برای مقاوم کردن آنها در برابر شعله می‌توانند از راه پوست یعنی تماس با میکروپلاستیک‌ها وارد بدن شوند.

 سایتک دیلی، این تحقیق اولین ارائه‌کننده شواهد تجربی است که نشان می‌دهد مواد شیمیایی موجود به‌عنوان افزودنی در میکروپلاستیک‌ها می‌توانند به عرق انسان نفوذ کنند و سپس از طریق پوست جذب جریان خون شوند.

بسیاری از مواد شیمیایی که به‌عنوان ضد حریق و نرم‌کننده‌ها استفاده می‌شوند، به‌دلیل شواهدی مبنی بر اثرات نامطلوب سلامتی ازجمله آسیب به کبد یا سیستم عصبی، سرطان و خطراتی برای سلامت باروری ممنوع شده‌اند، با این حال، این مواد شیمیایی هنوز در وسایل الکترونیکی قدیمی، مبلمان، فرش‌ها و مصالح ساختمانی در محیط وجود دارند.

در حالی که آسیب‌های ناشی از میکروپلاستیک‌ها به‌طور کامل شناخته نشده است، نگرانی فزاینده‌ای در مورد نقش آنها به‌عنوان کانال قرار گرفتن انسان در معرض مواد شیمیایی سمی وجود دارد.

یافته‌های تحقیق در مورد جذب مواد شیمیایی

گروه تحقیقاتی در مطالعه‌ای که سال گذشته منتشر شد، نشان داد که مواد شیمیایی از میکروپلاستیک‌ها در عرق انسان  فروشسته می‌شود. نتایج تحقیق کنونی نیز نشان می‌دهد که این مواد شیمیایی می‌توانند از طریق عرق در سد پوستی، جذب بدن شوند.

این گروه در آزمایش‌های خود، از مدل‌های نوآورانه پوست سه بعدی انسان به‌عنوان جایگزینی برای حیوانات آزمایشگاهی و بافت‌های بریده شده انسانی استفاده کردند. این مدل‌ها طی دوره ۲۴ ساعته در معرض ۲ شکل متداول میکروپلاستیک حاوی دی‌فنیل اترهای پلی‌برومینه، یک گروه شیمیایی که اغلب برای پلاستیک ضد حریق استفاده می‌شود، قرار گرفتند.

نتایج و پیامدها برای سلامتی

نتایج نشان داد که 8 درصد از مواد شیمیایی در معرض پوست جذب می‌شوند و پوست هیدراته‌تر یا عرق‌آورتر سطوح بالاتری از مواد شیمیایی را جذب می‌کند. این تحقیق اولین شواهد تجربی را در مورد نحوه کمک کردن این فرآیند به سطوح مواد شیمیایی سمی موجود در بدن، ارائه می‌دهد.

دکتر اووکرویه آبافه، محقق این تحقیق از دانشگاه بیرمنگام انگلستان می‌گوید: میکروپلاستیک‌ها در همه جای محیط زیست وجود دارند و با این حال ما هنوز در مورد مشکلات سلامتی که می‌توانند ایجاد کنند، اطلاعات به نسبت کمی داریم.

نتایج تحقیقات ما نشان می‌دهد که آنها به‌عنوان «حاملان» مواد شیمیایی مضر هستند که می‌توانند از طریق پوست وارد جریان خون ما شوند. این مواد شیمیایی پایدار هستند، بنابراین با قرار گرفتن مداوم یا منظم در معرض آنها، انباشتگی تدریجی وجود خواهد داشت تا جایی که شروع به ایجاد آسیب کنند.

دکتر محمد عبدالله، دانشیار علوم محیطی در دانشگاه بیرمنگام و محقق اصلی این طرح، بیان کرد: این یافته‌ها شواهد مهمی را برای نهادهای نظارتی و سیاست‌گذاران به منظور بهبود قوانین پیرامون میکروپلاستیک‌ها و محافظت از سلامت عمومی در برابر مواجهه مضر فراهم می‌کند.

پروفسور استوارت هاراد، یکی از محققان، افزود: این تحقیق گام مهمی  در درک خطرات مواجهه با میکروپلاستیک‌ها برای سلامتی ماست. با تکیه بر نتایج، تحقیقات بیشتری برای درک کامل مسیرهای مختلف قرار گرفتن انسان در معرض میکروپلاستیک‌ها و چگونگی کاهش خطرات ناشی از این مواجهه مورد نیاز است.

این گروه قصد دارد در تحقیقات آینده، مسیرهای دیگری را که از طریق آنها میکروپلاستیک‌ها می‌توانند مسئول ورود مواد شیمیایی سمی به بدن باشند، از جمله استنشاق و بلع، بررسی کنند. این کار توسط فلوشیپ تحقیقاتی ماری کوری در برنامه تحقیقات و نوآوری افق ۲۰۲۰ اتحادیه اروپا تامین می‌شود.

یافته‌های این تحقیق در Environment International منتشر شده است.